Mechanika w RPG

Cytat:

(modyfikatory umiejętności: rangi, mod. z atrybutów, inne (atut, rasa...))

No właśnie haczykiem jest to etcetera (inne). Niewiele miałam styczności z systemami d20. Ale pamiętam, że przebrnięcie przez tworzenie postaci i zrozumienie zasad jakimi sie to robi, było dla mnie problematyczne własnie ze wzgledu na modyfikatory. Cięzko było mi sie połapać w tych interakcjach między umiejętnościami.

A skoro, jak piszesz, wiekszości się nie używa - to moznaby system z tych modyfikatorów odchudzic i dzieki temu uprościć (o ile pamietam ograniczaliśmy liczbę modyfikatorów do minimum, ponieważ strasznie to komplikowało rozgrywke i niestety także spowalniało akcję)

To ja się zabawię w (o)błędnego rycerza i będę bronił d20. Cała papranina z modyfikatorami występuje, jak sama napisałaś, tylko podczas tworzenia postaci, bo w czasie gry korzysta się z jednej liczby. Tej, która jest zapisana po lewej stronie znaku = (taka dziwna właściwość karty postaci). A całą zabawę z liczeniem można przecież radośnie zrzucić na barki MG (i właśnie dlatego mam z D&D tyyyle przyjemności- ja jestem mistrzem). W każdym razie u mnie na sesjach nie ma większych problemów z liczbami (nie licząc liczby 4, która jest przyjęta w podręcznikach za podstawową liczbę graczy. Ja mam 2). A jeśli modyfikatorów się nie używa, to zostawia się puste kratki na KP i nie ma problemu.

Cytat:

jeśli modyfikatorów się nie używa, to zostawia się puste kratki na KP i nie ma problemu.

No własnie - to po diabła było te kratki wogóle na karcie drukować?

Zresztą, zamiast to zrzucać na MG (wygodniej jest rzucać kostkami Twisted Evil

) to świetnie się to sprawdza w szybkich programach liczących. d20 jest po prostu stworzone do elektroniki. Świetnie się sprawdza w BG, ale na sesji mi by się nie chciało tego przeliczać (trafien, uników, innych dziwnych rzeczy - grałam mało, więc zna to dosyc powierzchownie). Ostatecznie można sie pokusic o symuator na kompie, zamiast kostek, ale to by chyba było zabójstwo dla klimatu.

(Szykuje się bardzo ciekawa polemika Very Happy

)

Kratki zostawiono, bo jedni nie używają modyfikatorów, które inni uważają za niezbędne i vice versa. Poza tym, nikt nie każe używać zasad opisanych w podręcznikach (ba... nie każe nawet używać kostek). MG może opracować własny sposób obliczania trafień, obrażeń, umiejętności etc. Może też np. zamiast rzucać na unik poprosić gracza, aby opisał mu, jak się rusza. Ad. innego obliczania: tak, wiem, że przez to oddala się od d20 w stronę swojego systemu, ale w RPG chodzi o zabawę prawda?

Jak najbardzie. To ma być przyjemność, a nie przykry obowiązek.

Ale.

Jak zwykle musi byc jakies ale Smile

Rozgrywka RPG, to nie tylko drama i narracja. A tu własnie mówimy o tym, co jest poza opisami. A mechanika to najtrudniejszy kawałek do zrobienia, tak aby prawdopodobieństwo rzucania kostakim, odwzorowywało dokładnie (lub w miarę dokładnie) prawdopodobieństwo jakijś akcji.

I tu się zaczynają schody. Model (czyli mechanika) nie może być zbyt skmplikowany, bo stanie się bezużyteczny. ale tez przy zbyt wielkij komplikacji model staje się rzeczywistością która opisuje, co tez odbiera mu uzyteczność, poniewaz modele mają upraszczać rzeczywistośc, tak aby jej opis był możliwey (proszę, wybaczncie mi to metodologivczne podejscie, ale rpgegi naprawdę mocno siedzą w statystyce i teori modeli matematycznych)

Tak więdc stajemy przed poszukiwaniami złotego środka.

Na ile mechanika ma być prosta, aby byc grywalna, a na ile skomplikowana, aby być sensowna. (jedna k6 zazwyczaj nie odda całego wachlarza możliwości, ale zbyt wiele modyfikatorów, typów kości i rodzajów rzutów, zabija narrację i tez przezstaje oddawać rzeczywistość która chcemy nasladowac)

I pozostaje pytanie czy d20 nie zbliża się zbytnio do tej drugiej skarajności? W końcu zarzuty na turlactwo, choć starsznie ogólne i stereotypowe, nie wzieły się z nikąd, tylko z doświadczeń graczy.

(tu wychodzi na wierzch jedna z moich pozytywnych cech- potrafię się przyznać do porażki) To ja przepraszam <pas>.

Cóż, tu chyba jest miejsce na moje przeprosiny. Nie chciałam dprowadzić w dyskusji do czegoś takiego, że: "ja wygrywam, ty przegrywasz". Mam nadzieje, że nie krytykowałam Ciebie, a nic takiego, żeby to była od razu porażka.

W dyskusji mamy odmienne poglądy, ale to nie rzutuje na osobę.

Wiem, że to wszystko dosyć poważnie brzmi, ale wolałabym uniknąć jakichś nieprzyjemności... nie chcę ich też nikomu wyżądzać, a niestety zdaża mi się to coraz cześciej, bowiem taktem nie grzeszę Smile

Chyba nie zrozumiałaś... Skończyły mi się argumenty i uznaję twoją wyższość w tej dyskusji (aczkolwiek zachowuję swoje zdanie i nikt go nie zmieni). Nie masz za co przepraszać.

Dziękuję.

Wiesz.. po prostu wolę dmuchać na zimne. Chciałabym po prostu uniknąc później zarzutów, że kogoś gnoję za inne poglądy.

Whatever

nie rzgrzebujmy już więcej tematu. No, i oczywiście, dziękuję za dyskusję Smile

Mnie niełatwo jest zrazić na tyle, ażebym komuś zarzuty stawiał. A rozmowa z tobą pani zaiste jeno przyjemnością była (no co?... Oryginalny jestem. Że niby głupi? A czym się jedno od drugiego w moim przypadku różni?)

- Szlachetny panie, jestem do wrażeniem pańskiej kuruazji! Pomyśleć, iż zaledwie kilka godzin temu wyraziłam moje ubolewania, jakoby kliat tego forum i styl prowadzonych na nim dyskusji odszedł bezpowrotnie. Leje pan, miód na me zbolałe serce tym, jakże szarmanckim zachowaniem - miyumi dyga z wdziękiem przed swoim rozmówcą, strajac się chociaż w ten sposób wyrazić swoją wdzięczność, za tak miłą kowersację. - Niestety obowiązki wzywają mnie do innych komnat, gdzie dyskusje, nie przebiegają już tak spokojnie. A pańska orginalność... jest zachwycająca i daleko zapewne komukolwiek do określania jej głupotą. Może zechciał pan dać jej upust na Szarym Kruku?

Raziel napisał:

Poza tym, nikt nie każe używać zasad opisanych w podręcznikach (ba... nie każe nawet używać kostek). MG może opracować własny sposób obliczania trafień, obrażeń, umiejętności etc.

Zgadzam się w 100% i chwała takim MG. Jednak zwróć uwagę na specyfikę tematu na którym dyskutujemy. Chodzi tutaj własnie o system a nie jego omijanie i chodzi o to który system (niezmodyfikowany tylko właśnie taki jak w podręczniku stoi) sprawdza się a który nie.

Osobiście preferuję granie bezkostkowe. MG ma jedną, jedyną kość, a to i tak raczej dla picu. Ludzie jakoś tak pewniej się czują, gdy więcej zależy od kości. Paradoksalnie.

Chociaż, że powiem, czasami fajnie jest porzucać trochę kościami. Very Happy

Counterman napisał:

Chociaż, że powiem, czasami fajnie jest porzucać trochę kościami.

Eh... ja też lubie rzucać kostkami... w graczy. Chociaż to niesprawiedliwe kiedy się uchylają albo próbują odrzucać, ale to nic w porównaniu z tym pięknym echem które słychać po uderzeniu kostki w idealnie pustą czaszkę gracza Razz

. A na serio to uważam że całkowite obdzieranie RPGów z systemu to jednak przesada. Zaczyna wtedy czegoś brakować...

Counter napisał:

MG ma jedną, jedyną kość,

Niech zgadnę... Magiczna k-dwójka Mistrza Gry? Wink

Counter napisał:

czasami fajnie jest porzucać trochę kościami.

Emiel napisał:

ja też lubie rzucać kostkami

I ja, ja też!!

W MGieka, albo mojego kota Twisted Evil

! Sesje od razu robią się pełne akcji Very Happy

A jak wspaniale można symulować na kościach ataki bronią dystansową? I niech mi ktoś powie, że kostki nie odzwierciedlają rzeczywistości Razz